ลักษณะ โดเรม่อน ตัวละครโดราเอมอนนั้น ได้รับแรงบันดาลใจเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2512 เนื่องจากนักวาดการ์ตูนทั้ง 2 ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ ได้ลงโฆษณาการ์ตูนเรื่องใหม่ของเขาทั้งสองไว้ว่าจะมีตัวเอกที่ออกมาจาก ลิ้นชัก ในนิตยสารการ์ตูนฉบับต้อนรับปีใหม่ แต่ในความจริงแล้วทั้งสองยังไม่มีไอเดียเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องนี้แม้แต่ น้อยเลย เมื่อใกล้ถึงเวลาส่งต้นฉบับก็ยิ่งเพิ่มแรงกดดันให้กับทั้งสองเป็นอย่างมาก
ข้อมูลจำเพาะของ ลักษณะ โดเรม่อน
- มีน้ำหนัก 129.3 กิโลกรัม
- ความสูง 129.3 เซนติเมตร (แต่เวลานั่ง จะเหลือ 100 เซนติเมตร)
- กระโดดได้สูง 129.3 เซนติเมตร (เวลาเจอหนู)
- มีพละกำลัง 129.3 แรงม้า
- วัดรอบหัว รอบอก รอบเอวได้ 129.3 เซนติเมตร
- วิ่งปกติในระยะ 50 เมตรใช้เวลา 15 วินาที แต่ถ้าเจอหนูจะวิ่งได้เร็วถึง 129.3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
- วันที่ผลิตคือ ปีที่ 12 เดือน 9 วันที่ 3 (เรียงแบบปฏิทินญี่ปุ่น)
ส่วนประกอบในร่างกาย
หัว
ลักษณะ โดเรม่อน เป็นหุ่นยนต์ แมวที่มีชิปคอมพิวเตอร์อยู่ในหัว ฉันเข้าใจว่าฉันพูดภาษามนุษย์ได้ (ภาษาญี่ปุ่น) ฉันพูดภาษาแมวได้ แต่ฉันสามารถพูดภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาญี่ปุ่นได้ ภาษาสัตว์อื่นๆ คุณต้องพึ่งพา “หูฟังภาษาสัตว์” และคุณ สมองไม่ไวเท่าที่ควรเวลาคิดเลขยากๆ เลยต้องใช้กระดาษหรือเครื่องคิดเลขช่วย นอกจากนี้ หัวโดราเอมอนยังแข็งเหมือนหิน เขาถือว่าเป็นอาวุธลับสุดยอดของมันเอง เอาหัวโขกก็ได้ บนประตูบานหนึ่งจนพัง วิ่งกระโดด เอาหัวไปทิ่มถังแก๊สจนแตก (แต่ไม่ทัน) หมดสติไปอีกครั้ง)
ใบหน้า
ใบหน้าของโดรา เอมอน มีลักษณะเป็นทรงกลม จมูกกลมสีแดง และมีหนวด 6 เส้น ดูคล้ายกับแมว แต่คนอื่นๆ มักเข้าใจผิดคิดว่าเป็นทานูกิ หรือแรคคูน ซึ่งโดราเอมอนจะไม่พอใจทุกครั้งที่ถูกเรียกแบบนั้น
ตา
ตาแสงอินฟราเรด สามารถมองเห็นได้แม้แต่ในที่มืด
จมูก
มีลักษณะเป็นลูก กลมๆ สีแดง เหมือนกับปลายหาง รับรู้กลิ่นได้ไวกว่ามนุษย์ 20 เท่า แต่ปัจจุบันชำรุด จึงสามารถดมกลิ่นได้เท่าจมูกคนเท่านั้น
หนวด
มี 6 เส้น เป็นหนวดเรดาร์ สามารถจับวัตถุระยะไกลได้ แต่อยู่ระหว่างรอซ่อมแซม
ร่างกาย
ผิวหนังเป็น โลหะผสมพิเศษต้านแรงดึงดูด ทำให้ฝุ่นละอองไม่สามารถจับเกาะได้ นอกจากนี้ยังมีความทนทานสูง แม้อยู่ในอวกาศหรือใต้ทะเลลึกก็ไม่เป็นปัญหา โดนของเหลวคล้ายกรดสาดใส่ก็ไม่ละลาย แต่ก็มีข้อเสียหลายอย่างเช่นกัน คือ แพ้อากาศร้อน และแพ้อากาศหนาว จนถึงขั้นเป็นหวัดได้ หากโดนไฟฟ้าช็อตก็จะเสียหาย
มือ
รูปร่างกลมสีขาวไม่มีนิ้วมือ จึงไม่สามารถเล่นพันด้าย และเป่ายิ้งฉุบได้ เล่นบาร์โหนก็ไม่ถนัด แต่สามารถดูดจับสิ่งของได้ทุกอย่าง
ปาก
ปากขนาดกว้าง สามารถรับประทานได้ทุกอย่าง โดยจะเปลี่ยนเป็นพลังงานปรมาณู ภายในปากจะมีฟันที่เรียกว่า “ฟู้ดคัตเตอร์” ซึ่งจะปรากฏให้เห็นเฉพาะเวลาที่โดราเอมอนโกรธจนต้องยิงฟันเท่านั้น แต่ในตอนพิเศษ “ไดโนเสาร์ของโนบิตะ 2006” โดราเอมอนกลับถูกวาดให้มองเห็นซี่ฟันอย่างชัดเจน
กระพรวน
ไว้ห้อยคอ มีสีเหลือง ส่วนสายคาดมีสีแดง เมื่อสั่นกระพรวนจะสามารถเรียกแมวที่อยู่ใกล้เคียงมาชุมนุมกันได้ โดยจะปล่อยคลื่นเสียงพิเศษ แต่ตอนนี้ใช้งานไม่ได้ ปัจจุบันจึงได้เปลี่ยนชิ้นส่วนใหม่เพื่อใช้งานเป็นกล้องถ่ายรูปขนาดเล็กแทน
กระเป๋าหน้าท้อง
เป็น กระเป๋าสี่มิติ ไว้สำหรับเก็บของวิเศษ พื้นที่เก็บของไม่มีจำกัด สามารถถอดไปทำความสะอาดได้ โดยระหว่างนั้นจะนำกระเป๋าสี่มิติใบสำรอง หรือที่มักเรียกว่า “กระเป๋าสำรอง” มาใช้แทน ซึ่งกระเป๋าทั้งสองจะมีมิติเชื่อมต่อกัน ของที่เอาใส่ในกระเป๋าใบหนึ่ง จะสามารถนำออกมาจากกระเป๋าอีกใบหนึ่งได้
เท้า
ลักษณะแบนเรียบ สีขาว มีพลังต้านแรงดึงดูด ส่งผลให้เท้าอยู่ลอยจากพื้น 3 มิลลิเมตร เลยไม่จำเป็นต้องใส่รองเท้าเพราะไม่มีฝุ่นผงติดเท้า เดิมทีเท้าของโดราเอมอนจะเป็นแบบที่สามารถเดินได้โดยไม่มีเสียงเหมือนกับแมว ย่อง แต่ปัจจุบันชำรุดไปแล้ว ทำให้เวลาเดินจึงมีเสียงจากแรงเสียดสีกับอากาศ สำหรับเวลาขี่จักรยานต้องใช้ปากจับแฮนด์ และใช้มือถีบที่ปั่นจักรยานแทน เนื่องจากขาหยั่งไม่ถึง
หาง
เป็นสวิตช์ปิด-เปิด ถ้าถูกดึง ทุกอย่างจะหยุดทำงาน โดราเอมอนสามารถดึงหางเพื่อปิดสวิตช์ตัวเอง แต่ไม่สามารถดึงเพื่อเปิดเองได้
สิ่งที่ชอบ-เกลียด
สิ่งที่ฉันชอบคือขนมญี่ปุ่นที่เรียกว่าโดรายากิ และคุณสามารถกินโดรายากิที่ใหญ่ที่สุดในโลกได้ (ขนาดเท่าห้องโนบิตะ) ทำเองได้ ฉันชนะการแข่งขันกินโดรายากิ และการไม่ได้กินโดรายากิติดต่อกันสามวันก็แทบทนไม่ได้ ทำไมฉันถึงชอบโดรายากิ ในศตวรรษที่ 22 โดราเอมอนได้รับโดรายากิจากแมวสาว “โดราเมียวโกะ” เป็นที่ชื่นชอบตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา คุณสามารถทำอะไรก็ได้โดยไม่ต้องเลือกวิธีการรับโดรายากิ เมื่อฉันได้ยินว่ามีร้านขายโดรายากิในราคาที่ถูกมาก ฉันรีบไปที่นั่นทันทีและกลายเป็นร้านโปรดของฉัน โดราเอมอนเน้นความหวานของโดรายากิและทะเลาะกับเจ้าของร้านขนม หลังร้านอาหารทำโดรายากิหวานเกินไป
นอกจากโดรายากิแล้ว อาหารอีกอย่างที่โดราเอมอนชอบคือโมจิ ซึ่งเขากินเป็นครั้งแรก เมื่อโดราเอมอนซึ่งเพิ่งมาถึงไทม์แมชชีนของโนบิตะได้กินมัน มันอร่อยมากจนเขาเลียจานแม้ว่าจะกินเสร็จแล้วก็ตาม สิ่งที่โดราเอมอนเกลียดและกลัวที่สุด ฉันเคยถูกกัดที่หูทั้งสองข้างตอนนอนหลับ ดังนั้นฉันจึงกลัวหนูและหนูแฮมสเตอร์ด้วย ทั้งนี้เพราะโดราเอมอนถือเป็นสัตว์ในตระกูลเดียวกับหนู
